คอลัมน์ หิวหรืออิ่มก็ยิ้มพอกัน
โดย "นายเหล็กหวาน"
 |
"คุณไพโรจน์" ชักชวนด้วยวาจา
ในฐานะศิษย์ก้นกุฏิ และเป็นแม่งานคนสำคัญในการสร้
พร้อมกับส่งความปรารถนาดี ว่า ไหนจะไปแล้ว น่าจะไปนอนค้างคืน สูดโอโซนลมเย็นๆ ที่บ้านพัก "กระท่อมหิน" วังน้ำเขียว ตื่นเช้าไม่ต้องรีบร้อนบึ่
กลางค่ำกลางคืน จะให้ชาวบ้านละแวกนั้น คัดเกรดอาหารการกินมาเลี้ยงกั
เจอข้อเสนอสารพัดพิเศษเข้าอี
วันงานก่อนคณะเข้าวัดบ้านไร่ เวลายังมีเหลือเฟือ ต้องหาอะไรกินในมื้อเที่ยง
แต่คณะที่ไปแล้วแต่พวก "ต่างถิ่น" ไม่ชินพื้นที่ นั่งรถไปตรวจตราหาร้านข้างถนน เพื่อหาอะไรรองท้องไป
ก่อนถึงอำเภอปักธงชัย ประมาณ 5-6 กิโลเมตร เหลือบไปเห็นสัญลักษณ์ "เชลล์ชวนชิม" ของ "คุณชายถนัดศรี"
ยี่ห้อนี้ แนะนำร้อยร้าน อร่อยทั้งร้อยร้าน รับประกันคุณภาพได้
ไม่เช่นนั้น "คุณชายฯ" คงไม่ระบือนามด้
อยู่ไกลถึงปักธงชัย ประทับตรา "เชลล์ชวนชิม" มื้อเที่ยงจึงฟันธงตรงกันว่า ต้องไปกินที่ร้าน "นัดภิรมย์"
"นัดภิรมย์" เดิมทีคงเปิดขายไก่ย่าง และค่อยๆ แปรสภาพเป็นร้านอาหาร ที่โด่งดังสุดของปักธงชัย
ไม่ชำนาญทางแล้ว ยังไม่สันทัดในการสั่ง ว่าจานไหน อะไร คือ เมนูเด็ด
เลือกจิ้มเอาตามใจชอบ จานแรกคือ ไก่ย่าง เพราะไก่ย่างโคราชขึ้นชื่อลื
ตามด้วย ฉู่ฉี่ปลากด รสชาติเฉียบมาก
เสียดายผมสั่ง ปลาดุกผัดเผ็ด แต่แม่ครัวบอกว่า ปลาหมด
แต่แก้เกมด้วยการสั่ง แกงหอยขม กับ หมูผัดหน่อไม้
เมนูที่ร้านนี้หลายอย่างน่าจะมี
งานนี้ถือว่าเป็นโอกาสดีเอามากๆ นอกจากได้กราบนมัสการ "หลวงพ่อคูณ" แล้วยังได้ "ลาภปาก
เพราะป้ายเชลล์ชวนชิมของ "คุณชายถนัดศรี" โดยแท้จึงได้เข้าไปกินอาหารอร่
อร่อยจับใจขนาดไหน "คุณขรรค์ชัย บุนปาน" นายใหญ่ของคณะรับประกันได้
ขนาดว่า ขากลับออกมาจากวัดบ้านไร่ ตอนใกล้ค่ำ
ยังสั่งพลพรรคว่า "ไปกินที่ร้านนัดภิรมย์อีกมื้อ"
ตอนเที่ยงยังกินไม่หนำใจ และเมนูอีกหลายอย่างที่ลืมสั่ง
มาเก็บตกอีกขนาน อร่อยกลิ้งกลับกรุงเทพฯ ไม่เว้นกระทั่ง "ผัดหมี่โคราช"
ที่ถูกใจเป็นที่สุด คือ ราคา กิน 3 โต๊ะ แค่พันต้นๆ
แพงนิดหน่อยที่ค่าทิปเท่านั้
--~--~---------~--~----~------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น